Monterverde Cloud Forrest 29-02-2016/1-03-2016

29 februari 2016 - Monteverde, Costa Rica

29-02-2161/1-03-2016 Monteverde Cloud Forrest
Al voor het ontbijt word ik door Piet getrakteerd, niet op gebak maar op een vette, dikke, harige spin. Die zat bij hun op de slaapkamer. En wie mij een beetje kent weet dat dit niet mijn lievelings dieren zijn. Dan gaan we op weg naar Monteverde, naar de Cloud Forrest lodge, deze ligt in het nevelwoud. Na een uurtje rijden zien we het landschap weer totaal veranderen.  Groene dalen met mooie uitzichten. Natuurlijk lassen we een koffie stop in. Snel het toilet in maar ik ben erg nog veel sneller uit. Zit er een  grote leguaan op de wc-bril naar mij te kijken. De uitbater van de koffie shop lacht er om en kijkt in de andere toiletten. Peet mee in het invalide toilet om goed rond en omhoog te kijken of dit beest weer niet binnen komt. Bij onze lodge aangekomen is het wel wat frisser als de afgelopen dagen, ongeveer 24 graden. Op het terras van het restaurant hebben we een prachtig uitzicht en worden de kolibri's gevoerd zodat de gasten, dus ook Peet en Piet weer een poging kunnen wagen om ze op gevoelige plaat vast te leggen. Dat valt nog niet mee. We genieten van een hele mooie zonsondergang. De volgende ochtend zijn we om half acht al op weg voor een wandeling door Cloud -Forest park met privé gids Olman. Al snel spoten we de Quetzal. Een vogel met mooie kleuren. De gids verteld dat dit optisch is want als je zijn veren onder de microscoop zou bekijken zijn ze gewoon bruin.  De vogels blijven maar een aantal maanden in C-R. Alle gidsen zijn enthousiast omdat je de Ouetzal niet zomaar spot. Wij denken gelijk: ja, ja dat vertellen jullie elke dag weer. Als we later meer gasten spreken hebben de meeste deze vogels dus niet gezien. Zonder dat we er erg in hebben zijn we al drie en half uur onderweg en onze gids blijft vertellen. Onze koffie en lunch nuttigen we in cafe: Treehouse. Midden in het cafe staat een grote boom en de kruin van de boom is het dak van het restaurant. Heel apart. Om twee uur staan we weer klaar om te beginnen met de ziptour. Helemaal aangetuigd, klim harnas, helm op, handschoenen aan vertrekken we. Als eerste doen we de Tarzan Swing. Kei gaaf, we springen van een toren en zwieren er op los. Dan de eerste zipline, veel uitleg vooraf, wat wel en wat niet te doen. De eerst is een korte line om te wennen. Die heb ik overleefd. Piet, Ilse en Peet genieten, ik heb mijn bedenkingen. Daarom besluit ik na een stuk of zes glijders ermee te kappen voor ik aan de lange ( 800 m) moet beginnen. We stonden op ruim dertig meter hoogte op een platform rondom een boom met weer een schitterend uitzicht over de boomtoppen. Ik loop door t bos terug en wacht onder de grootste baan om de andere drie naar beneden te zien sjezen. Ilse hoort mij roepen en gilt vrolijk terug. De mannen zijn wat geconcentreerder en horen mij niet.   Groeten van Peter, Piet, Ilse en Cathy.

Foto’s

2 Reacties

  1. Marian Kuijpers:
    6 maart 2016
    Wauw Cathy,
    Wat een reis, ben zo benieuwd naar alle foto's, en jullie verhalen. Geniet er van en de groetjes aan de rest.
    Groetjes aan de rest.
    Marian en Thé
  2. Wies:
    6 maart 2016
    Ilse,
    Jullie lopen wel erg veel,doen jullie dat thuis ook, in dit koude kikkerlandje. Komende zondag brengen jullie toch de zon mee. We zullen blij zijn jullie te zien.
    Liefs, Mama en Papa
    blij dat jij er ook bij bent , Cathy