Drake Bay Corcovado 5-03-2016 / 7-03-2016

Drake-Bay Corcovado 5-03-2016/07-03-2016

Om half negen in de morgen zijn we op naar Drake-Bay in de Corcovado, het is al 36 graden. We gaan met de auto en doen er vier uur over om in Drake-Bay te komen.  De meeste toeristen gaan vanaf Sierpe met de boot (2,5 uur). Voor ons zijn het veel kilometers de bergen door en is het hotse knotse rijden, we moeten door diverse riviertjes en over hele smalle bruggetjes. Lang leve onze Toyota  SUV en zijn chauffeurs die ons toch maar overal heen brengen . De lodge Finca Maresia heeft een prachtig uitzicht. We horen en zien veel vogels, zoals de mooi gekleurde ara's, de toekans en vele kleine andere vogel soorten. Het diner is weer aan een grote tafel met meerdere gasten. Het is erg lekker, goed verzorgd en heel gezellig. 's Morgens gaan we met een taxi, een open Pick-up waar we achterop zitten, naar het einde van het strand, Rincon, waar de Corcovado begint ( met de auto is het een half uur) en we wandelen terug. Hier doen we ongeveer vijf uur over. De eerste uren komen we dan ook niemand tegen. Het lijkt alsof we op een bounty eiland uit een of andere reclame rondlopen, gelukkig is het bewolkt en zijn er ook stukken die door de bush gaan? Het laatste uur was voor Ilse en mij dan ook afzien in die hitte. Wat smaakt een koud biertje na het volbrengen van de tocht dan lekker volgens mijn drie mede reizigers.  
De volgende ochtend zitten we al om half zes aan t ontbijt want om kwart over zes gaan we met een bootje naar het park Corcovado. Ilse en ik nemen beide een pilletje ( we hebben het niet zo op snelle bootjes) en aangezien het de hele nacht gedonderd en gebliksemt heeft is dat een juist besluit. De golven zijn mijn inziens veel te hoog om in dat bootje te klimmen maar dit is nog niks zegt de kapitano lachend tegen ons. En natuurlijk heeft hij gelijk, eenmaal op zee is het potverdorie niet zo leuk meer. En dat anderhalf uur lang. Ja, we moeten er iets voor over hebben! Nu moeten we nog aan de kust zien te komen, we krijgen instructies en moeten goed luisteren. Ja, dat valt niet mee met het lawaai van de golven. De bemanning trekt het bootje zover mogelijk naar de kust en een voor een worden we eruit geholpen. Hoe je op het strand komt......op blote voeten, rugzak op je rug, schoenen en camera boven je hoofd......natuurlijk we zijn nat. Van de wandeling hadden we iets meer verwacht. We spotten alleen nog een slapende tapir en spider monkey's. De howler monkey's deden door de regen van afgelopen nacht extra hun best. De lunch op het strand was heerlijk. Maar dan, weer in dat bootje. Nu is iedereen nog veel natter, maar de tocht terug is relaxter. Tijdens het diner hebben we ontzettend de slappe lach, die maar niet op wil houden en dat geeft wel bedenkelijke blikken bij de andere gasten maar we kunnen er niets aan doen! Groetjes uit de Corcovado van Peter, Ilse, Piet en Cathy